“ബന്ധങ്ങളുടെ വഴിത്തിരിവ്... ബന്ധനങ്ങളുടേയും“

സ്നേഹിക്കുക പ്രണയിക്കുക
എന്നിട്ട് പെട്ടന്ന് ഒരു ദിവസം
നഷ്ടപ്പെടുമോ എന്നു ഭയക്കുക
അതാണു ഏറ്റവും വലിയ ഭയം
മനസ്സിനെ കാരാഗൃഹത്തില്‍ അടക്കുന്ന പോലെ ഒറ്റപെടല്‍
ഒറ്റക്ക് ആയാല്‍ എന്താവും ഗതി എന്ന ചിന്ത ..
അതാണു ദുഃഖം.

എന്നാല്‍ ഒരു ദിവസം നഷ്ടപെട്ടു എന്നു ബോധ്യമാവുന്നു
അന്ന് തമ്മില്‍ ഒന്നും പറയാനില്ലതെയാവുന്നു
തൊട്ടടുത്ത് ഇരുന്നാലും
ഏതോ അന്യഗൃഹത്തില്‍ ആണെന്നു തോന്നും പോലെ അകലം.
അപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ ഒരു വെളിച്ചം പരക്കും
വെറും വെളിച്ചം മാത്രം! മറ്റോന്നുമില്ല.
എങ്കിലും മനസ്സ് ഓളങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത കടല്‍ പോലെ ശാന്തം ആവും
ദുഃഖങ്ങള്‍, ചുഴികള്‍ക്കും മലരികള്‍ക്കും ഒപ്പം അടിപ്പരപ്പില്‍ താഴും .....

ദൂരേ അങ്ങ് ദൂരെ......

ചിലപ്പോള്‍ തോന്നാറുണ്ട്

സൌഹൃദങ്ങളും

നിലാവുപോലെയാണെന്ന്..

ശൂന്യമായ മനസ്സിലേക്ക്

ഒരു ചന്ദ്രക്കല പോലെ ഉദിച്ചു വരിക

ദിവസങ്ങള്‍ കൊണ്ട്

അതു വളര്‍ന്ന് സുഖകരമായ

ഒരു നിലാവെളിച്ചം പോലെ

കുളിരായി ഒരിളം പട്ടുപോലെ

പരിഭവങ്ങളോ ലാഭനഷ്ട

കണക്കു പറച്ചിലോ ഇല്ലാതെ

കൈ എത്താ ദൂരത്തോ

കണ്ണെത്താ ദൂരത്തോ ആയാല്‍ പോലും

നമ്മെ ഓര്‍മ്മിക്കുന്ന നാം ഓര്‍മ്മിക്കുന്ന

ഒരു സാന്ത്വന നിലാവ്....

ഇത്തിരി നാളുകള്‍ മറഞ്ഞിരുന്നാലും

ആ അനന്തമായാ വിഹായസ്സില്‍

എവിടെയോ ദൂരെ ഇരുന്ന്

നമ്മളെ പറ്റി സ്നേഹത്തോടെ ഓര്‍‌ക്കുന്നതു

അനുഭവിക്കുക അറിയുക ..

കാണാത്ത നിലാവിനെ തേടി

ജാലകവാതിലില്‍ മിഴിചേര്‍ത്തു

നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ അറിയുക

ദൂരേ അങ്ങ് ദൂരെ.......... !

എന്റെ എല്ലാ സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കുമായി സമര്‍പ്പിക്കുന്നു!